UNMCK - BM Kore Anıtsal Mezarlığı

ABD ve Sovyetlerin 38. paralel olarak belirledikleri geçici askeri sınır hattı, Kuzey ve Güney’i ayıran siyasi bir sınır konumuna gelmiştir. Kuzey Kore kısa süre içinde askeri gücünü tesis etmiştir. Bu arada, Sovyetler Ekim 1948’e kadar askerlerini ülkeden geri çekmiş bulunuyordu. Kuzey Kore kısa sürede dört piyade bölüğünü ve Sovyet tanklarından oluşan bir tank taburunu hazır konuma getirmişti. Mart 1949’da Kuzey Kore ve SSCB arasında gizli bir askeri anlaşma imzalanmıştır. Ardından, Kuzey Kore ile Çin Halk Cumhuriyetleri arasında, komünist Çin kuvvetleri bünyesinde bulunan 25 bin Kuzey Koreli askerin Kuzey Kore’ye transferini öngören bir karşılıklı savunma anlaşması imzalanmıştır. Kısa süre içinde Kuzey Kore sınır hattı boyunca 130 bin askerden oluşan 10 bölük konuşlandırabilecek ve 100 bin kişilik askeri rezerv sistemi oluşturacak bir konuma gelmişti. Askeri gücünün üstünlüğüne ve o anki uluslararası siyasi ortamın elverişli olduğuna inanan Kim Il-sung, Kuzey ve Güney Kore’nin silahla birleştirilmesini tasavvur etmeye başlamıştır.

O dönemde Kuzey’in Güney’e saldırısına uygun ortam sağlayan uluslararası etkenler

1. Ekim 1949’da Komünist Çin Halk Cumhuriyeti’nin kurulması
2. Haziran 1949’da ABD güçlerinin Kore Yarımadası’ndan çekilmesi
3. Dönemin ABD Dışişleri Bakanı Acheson D.G. tarafından, Ocak 1950’de, Kore ve Tayvan’ın ABD güvenlik çemberinden çıkartılabileceğinin söylenmesi
4. Kim Il-sung’un 1949 sonunda Moskova’ya yaptığı ziyaret sırasında, Kuzey’in Güney’e saldırısı için Stalin’den onay alması.

O dönemde Kuzey’in Güney’e saldırısına uygun ortam sağlayan iç etkenler:

1. Namro Partisi’nin ortadan kalkmasıyla Güney’de bir “halk devrimi” ihtimalinin sona ermesi
2. Kim Il-sung’un, Park Hon-young’un bir halk savaşçısı olarak etkisini ortadan kaldırma ihtiyacı hissetmesi
3. Güney’deki siyasi ve ekonomik kaos
4. Güney Kore’nin askeri zayıflığı

Askeri güç kullanarak birleşme hayali kuran Kil Il-sung, 1950 Nisan ayının başında Partisi’nden askeri birleşme için bir karar çıkartmıştır. Kim Il-sung, işgal planını saklamak amacıyla, Seul’de Kuzey-Güney Birleşmesi için Yüce Yasama Konseyi toplantısı yapılması ve birleşmenin iki ülkenin yasama organları tarafından gerçekleştirilmesi önerisini de içeren bir barış kampanyası başlatmıştır.

1949 yılı itibariyle Güney Kore’nin askeri birlik sayısı 100 bine ulaşmış, kara, deniz ve hava birliklerinin nüvesini tesis etmiş olmasına karşın, ordusu yeterince teçhizatlı olmayıp, Kuzey’e kıyasla zayıf bir konumdaydı. Askeri rezerv sistemi de bulunmamaktaydı. Sekiz bölükten dördü de ülkedeki komünist gerillaları tespit için sınır hattına uzak bölgelere konuşlandırılmışlardı.